Lepidodendrales

Lepidodendrales Rango fósil: Carbonífero-Pérmico tardío PreЄ Є O S D C P T J K Pg N
Unha bifurcación en Lepidophloios
Clasificación científica
Reino: Plantae (sen clasif.) Clado: Traqueófitas Clado: Licófitas Clase: Lycopodiopsida Orde: Lepidodendrales
Xéneros
Lepidodendron Lepidophloios Ulodendron Sublepidophloios Bothrodendron Sigillaria Hizemodendron Diaphorodendron Synchysidendron Stigmaria (xénero de forma usado para as raíces)

Lepidodendrales (do grego 'árbore con escamas') ou licófitas arborescentes son unha orde extinta de plantas vasculares primitivas heterospóreas de porte arbóreo pertencentes ás Lycopodiopsida. Os membros de Lepidodendrales son as licópsidas fósiles mellor coñecidas debido á gran diversidades dos espécimes deste grupo e á diversidade en que se conservaron; a ampla distribución xeográfica dos espécimes de Lepidodendrales así como a súa boa conservación proporcionaron aos paleobotánicos coñecementos extraordinariamente detallados da bioloxía reprodutiva dos xigantes dos pantanos nos que se xerou o carbón, o seu desenvolvemento vexetativo e papel no seu paleoecosistema.

As características definitorias das Lepidodendrales son o seu xilema secundario, amplo desenvolvemento do periderma, córtex de tres zonas, apéndices similares a raíces coñecidos como raíces tipo estigmaria dispostas nun padrón espiral, e megaesporanxios que conteñen unha soa megáspora funcional que xermina dentro do esporanxio. A moitos destes órganos de plantas diferentes asignóuselles nomes tanto xenéricos coma específicos, xa que relativamente poucos se atoparon unidos organicamente á planta. Algúns spécimes descubertos tiñan alturas de 40^[1] e mesmo 50 metros^[2] e diámetros duns 2 metros na base. Os troncos masivos dalgunhas especies profusamente ramificados, formaban grandes copas de taliños follosos; aínda que algunhas follas tiñan 1 metro de longo, a maioría eran máis curtas e cando as follas caían das pólas as súas bases permanecían na superficie das pólas. Os estróbilos podían atoparse nos extremos das pólas distais ou nunha área no extremo do tronco principal. Os órganos subterráneos de Lepidodendrales consisten tipicamente en eixes que se dicotomizan que levan apéndices laterais dispostos helicoidalmente que realizaban unha función equivalente ás raíces.

Aínda que ás veces son chamados licopodios xigantes, crese que están máis estreitamente emparentados cos actualmente existentes Isoetes baseándose no xilema, se ben os espécimes fósiles das extintas Selaginellales do Carbonífero tardío tiñan tañen xilema secundario.^[3][4]

1. ↑ A. V. Lopatin (2012). Палеонтологический музей имени Ю.А. Орлова (The Orlov Museum of Paleontology). Moscow: PIN RAN. p. 56. ISBN 978-5-903825-14-1. Consultado o 2020-10-05. 
2. ↑ V. V. Alekhin (1961). Geografiia rastenii s osnovani botaniki (Geography of plants and basics of botany). Gos. nauchno-pedagog. izd-vo. p. 167. Consultado o 2020-10-05. 
3. ↑ Wickell, David; Kuo, Li-Yaung; Yang, Hsiao-Pei; Dhabalia Ashok, Amra; Irisarri, Iker; Dadras, Armin; De Vries, Sophie; De Vries, Jan; Huang, Yao-Moan; Li, Zheng; Barker, Michael S.; Hartwick, Nolan T.; Michael, Todd P.; Li, Fay-Wei (2021). "Underwater CAM photosynthesis elucidated by Isoetes genome". Nature Communications 12 (1): 6348. PMC 8566536. PMID 34732722. doi:10.1038/s41467-021-26644-7. 
4. ↑ "Selaginellales". ScienceDirect. 2009. Consultado o 17 de xaneiro de 2022.